Brief aan onderwijsminister Wiersma

Beste mijnheer Wiersma,

U bent niet te benijden. U krijgt misschien hoofdpijn van leerachterstanden, slecht lezende, schrijvende en rekenende leerlingen. Of van te weinig docenten en te grote klassen. Misschien heeft u al slapeloze nachten van meningsverschillen over een nieuw curriculum. Uw loodgieterstassen zitten vast al vol met dossiers over werkdruk, salarissen en administratieve last.

En daar staat u dan ’s ochtends, kijkend in de spiegel, ik zie u denken: Waar ben ik aan begonnen? Iedereen wil wat anders en heeft wat anders nodig. 17 miljoen onderwijsexperts en een kabinet met partijen die verschillende visies hebben op ‘het beste uit kinderen halen’.

Rutte heeft u een missie opgedragen: ‘Iedereen in Nederland verdient een goed bestaan en moet mee kunnen doen. Dat begint bij het bieden van dezelfde kansen aan alle kinderen, jongeren en studenten om zich te ontwikkelen en te ontplooien. Daarom willen we de onderwijskwaliteit versterken om de basis op orde te krijgen, zodat ieder kind leert lezen, schrijven en rekenen en goed wordt onderwezen in burgerschap. Om dat te bereiken investeren we ook in voldoende en goede leraren en schoolleiders.’

U bent vast professioneel geschoold met managementopvattingen over visie, langetermijndenken, leiderschap, daadkracht en over de mantra van de eerste honderd dagen van een leider. Volgens de managementgeleerden zijn die honderd dagen de kans bij uitstek voor ingrijpende veranderingen en duidelijke keuzes, al was het maar dat je het anders, dus beter wilt doen dan je voorganger. Naar verluidt vindt zeventig procent van de Amerikaanse managers dat de eerste honderd dagen een goede voorspeller zijn voor het succes en de loopbaan van een nieuwe leider.

Wat gaat u doen? Ik heb de wijsheid niet in pacht en ik benijd u niet als minister. Er zijn talloos veel helden in het onderwijs die kinderen met passie en liefde helpen hun plek in deze ingewikkelde wereld te vinden. Ik hoop dat u deze helden als voorbeeld neemt en dat u, net als zij, de tijd neemt om naar leerlingen en leraren te luisteren. Ik gun u de moed om op gezette tijden een dag uw kantoor te verlaten om te luisteren en in gesprek te gaan met een paar stevige dwarsdenkers. Liever na driehonderd dagen met goed doordachte  voorstellen  voor de lange termijn te komen dan binnen honderd dagen met plannetjes en ideetjes te komen met een beperkte houdbaarheidsdatum.